Tornado

Dinsdag hadden we weer een van die toffe kat dissecties. Ik vind dissecties normaal gezien leuk, maar ik moet niks hebben van een dode kat met een natte vacht die uren in de wind stinkt naar alcohol en dood. s' Avonds was er dan een storm. Het begon heel licht en werd dan heviger. We waren in een storm warning en een tornado watch. De storm watchers waren uit en gaven ons updaten via de brandweerradio's. Ik was bang dat we een tornado gingen hebben, maar Jeff zei: "Ik woon hier al 44 jaar en we hebben nog nooit een tornado gehad. We zullen er nu ook geen hebben. Je moet je pas zorgen beginnen maken als ik zeg dat we naar de kelder moeten." Even later gaan de lichten voor een paar seconden uit. Nog altijd niets abnormaals. Jeff gaat gewoon naar buiten om een sigaret te roken, midden in een storm! 5 Seconden later komt hij weer binnen: "Beth, je grill is weggevolgen." en dan roept hij 'Naar de kelder'. Dat zorgde natuurlijk voor paniek bij mij en ik herinner niet zo duidelijk meer wat er dan gebeurt is. Het was alsof ik mezelf afsloot van de wereld. Al dat ik wist was dat ik naar de kelder moest. Op de weg ernaartoe horen we dan de ramen in Beth en Jeffs kamer breken. Tegen de tijd dat we in de kelder waren was de tornado al voorbij. Het duurde maar 10 seconden, 4 minuten om door het dorp te gaan. Het was toen iets na negen. De sirenes zijn nooit afgegaan en we konden niet geloven dat er echt een tornado door Harveyville was geweest. Aangezien Jeff en John brandweermannen zijn en Beth een EMT moesten ze allemaal naar het brandweerstation gaan (Abbi was er al, want ze had er les om een EMT te worden). Toen ze naar buiten gingen, zagen we niets, alles was vlak. De dondere schaduw van de kerk was er niet. De bliksem toonde ons dat er enkel puinhoop lag. De kerk was weg, het huis ervoor had geen dak meer en het huis links daarvan was open, enkel het midden stond nog. De electriciteitspalen lagen op de grond (gelukkig waren de draden dood) en overal lagen er bomen. Ik had nooit beseft hoeveel bomen Harveyville had. Toen mijn gezin naar buiten ging om naar het station te gaan en het open huis van Lester zagen, zijn ze onmiddelijk naar daar gegaan. Als bij wonder was Lester ok, hij had zelfs geen schrammetje! Terwijl hij door zijn huis en de straat was gelopen op blote voeten. Iedereen was druipende nat, want het was nog altijd stormachtig. Daarna is iedereen aan het werk gegaan op zoek naar alle inwoners. Ik ben naar mainstreet gegaan en daar heb ik Abbi gezien zodat ik wist dat ze ok was. Mainstreet was een ravage; 2 huizen zonder dak, geen idee waar een van de schuren was, een huis dat naast de kelder zat ipv erop, ...  Alles was goed zichtbaar door de lichten van de 40 ambulances en brandweerwagens. Iedereen was gekomen; Topeka, Counsil grove, St Marys, Emporia, Burlingame, Osage, ... Het was het enige licht dat we hadden die nacht. Er waren ook 3 helikopters. Die hadden we nodig voor de gewonden, gelukkig waren er dat niet veel. Een zwangere vrouw en haar 1 jaar oude baby waren tamelijk gewond en de man waarvan zijn huis verplaatst was. Het huis was op zijn benen geland. Via de radio kon ik horen hoe het ernstig was. Ze hadden dringend nood aan een paramedic, maar alles was geblokkeerd. Het duurde een paar uur voor ze hem los konden krijgen. In het ziekenhuis is hij dan zijn benen en linkerhand verloren en woensdag avond is hij doodgebloed. Het was een lange nacht. Ik had het geluk om in slaap te kunnen vallen, vele anderen konden dat niet.