Einde van het basketball seizoen

Dinsdag heb ik voor het eerst in 6 maand mijn haar laten knippen. Ik ben niet zo vo kappers en het was basketball seizoen, vandaar dat ik zo lang gewacht heb. Het was echt nodig, zelfs ik kon gespleten punten zien. De kapster was de moeder van een vriendin en zij is echt machtig. Ze is ook een van de enigste kapsters die echt doet wat je wil. Toen ik thuiskwam werd ik begroet door Bullit, onze hond. Normaal gezien kwam Rosco ook, maar nu niet. Toen ik vroeg waar hij was zei Beth dat ze hem die morgen hebben moeten laten inslapen. Hij had kanker en was opeens heel ziek geworden.
Zaterdag was er weer een basketball wedstrijd, voor nationals dit keer. Wat betekent dat enkel varsity speelt, daarom heb ik en de rest van JV geen training meer. We speelden tegen Gantalva en wonnen met een groot verschil. Zelfs de jongens wonnen, hun eerste en laatste keer dat ze gewonnen zijn.
Zondag was er een AFS quiz. De gastfamilie moest vragen beantwoorden over de gaststudent en de gaststudent moest dan het juiste antwoord geven en omgekeerd. Abbi en ik zijn gegaan. Jammergenoeg zijn we verloren met maar een puntje verschil. Als Beth er was geweest om het juiste antwoord te geven zouden we gelijk gestaan hebben, want Abbi moest antwoorden geven die de rest van de familie eigenlijk moest geven. En zij wist niet altijd precies wat dat was. Daarna zijn we naar Deena, een nicht, geweest om tickets te halen voor het circus. Haar zoon, Braydon, ging eerst meegaan, maar realiseerde dan dat hij bang was van het circus. Dus het was enkel Abbi en ik. In het circus heb ik op een olifant kunnen rijden en ik kan je verzekeren als je op een bewegende olifant zit dat zijn staart geen deugd doet. Er waren ook tijgers, kamelen en slangen. Je kon ze allemaal aanraken tegen betaling, maar na de olifant was ik blut en ze aanvaarden geen creditkaart. De show was ook heel cool, al waren er te veel clowns. De acrobaten vond ik het best, samen met de olifantenshow. Er was ook een klein meisje die een zeemeermin speelde terwijl ze in de lucht hing, massa's schattig. Jammergenoeg verkochten ze ook lichtzwaarden en zat het kind voor me er heel te tijd voor mijn gezicht mee te zwaaien. Niet ideaal.
Maandag hadden we nog een basketball wedstrijd, dit keer in Witchita wat een 2 uur lange rit is. Tof dat we erdoor vroeger uit school konden, maar minder als we daardoor maar om 1 uur thuis waren op een schoolnacht. We hebben jammergenoeg verloren, waardoor dit onze laatste wedstrijd was. Maar het was de moeite om te zien. We hebben het andere team een paar keer laten 'struikelen'.