woensdag 28 maart 2012

AFS weekend

Zaterdag ochtend ben ik naar Junction City geweest waar we een AFS weekend hadden. Wij waren de eersten aangezien onze begeleiders alles organiseerden. We moesten naamkaartjes dragen met ook ons land en stad op. Het was super mooi weer en we hebben voetbal gespeeld. Belgie deed het heel goed, net als Frankrijk en een Duitser. We waren heel de namiddag vrij en zijn dan maar het gebied gaan verkennen. We hebben er een schattig kerkje gevonden. Jammer genoeg was het dicht.Omslagfoto
Daarna was het tijd voor het eten en daar heb ik voor het eerst weer vanille ijs met chocolade saus kunnen eten! 's Avonds hebben we the one minute game gespeeld waarbij je in een minuut iets moet uitvoeren. Eerst deed mijn group het goed, maar daarna deden we het minder. AFS had ook een dj gehuurd en we hadden een fuif. Dat had ik niet verwacht van AFS, vooral aangezien de meeste vrijwilligers oma's zijn. Daarna was er een talenten show. Er had niemand echt gerepeteerd, dus het was een beetje chaotisch, maar er waren daar een paar goeie muzikanten en zingers. Om 1 uur moesten we dan naar bed, maar veel hadden we natuurlijk niet geslapen en met de uurwisseling hadden we zelfs een uur minder. Zondag moesten we dan vroeg opstaan, rond 5u45! Ik was heel de dag moe, maar mijn gastouders lieten me niet slapen tijdens de dag en ik moest werken aan de slaapkamer en badkamers aangezien we ze aan het verbouwen zijn. Gelukkig hadden we vrienden over, dus ik had een excuus om niet te veel te werken.

zondag 25 maart 2012

Terug naar school

Het was raar om weer naar school te gaan en verder te gaan alsof er niets gebeurd was. Het was irritant dat maar een derde van de school begreep hoe het was om een tornado te hebben. Mission Valley bestaat uit Harveyville, Eskridge en Dover en die laatste twee snapten het niet, maar leerkrachten waren heel vriendelijk. Dinsdag heb ik naar de softball training gegaan, jammer dat ik niet mee mag doen. 's Avonds zijn Abbi en ik dan uitgeweest met vrienden en we hebben Breaking Dawn gekocht. De reden dat we uit mochten gaan was omdat we geen school hadden woensdag. Er was de begrafenis van Rick Slade, de man wiens huis op zijn benen was beland. Een van de ambulances en een van de brandweerwagens gingen naar de begrafenis, die in de school gehouden werd. Ik zat in de brandweerwagen. Het was een christelijke begrafenis met veel bloemen en foto's. Rick was gecremeerd en stond op zijn tractor, dat was een van zijn hobbies. We zijn niet naar de lunch geweest, in plaats daarvan zijn we naar de stad geweest. Donderdag hebben Abbi en ik eindelijk Breaking Dawn bekeken. Machtig! Ik heb dan ook kunnen bellen met mijn peter en tante aangezien ze in Amerika zijn. Vrijdag ben ik met de hond gaan wandelen, het weer begint eindelijk te beteren net als Harveyville. Ik ben ook met mijn babysitmeisje gaan spelen. Ze miste me aangezien ze me al lang niet meer gezien had.

zaterdag 24 maart 2012

Tornado vervolg

Na de tornado was er natuurlijk veel op te ruimen. Ik heb woensdag ochtend rond kunnen lopen om te zien wat de schade was. Sommige dingen waren zo absurd! Er was zelfs een trailer in een boom! Nadat de brandweer alles veilig had verklaart, zijn we beginnen opruimen. Ik heb eerst de tuin opgeruimt van het huis aan de overkant. Er waren wel 3 filmploegen aan het filmen. Gelukkig zorgde de politie ervoor dat ze niet op die mensen hun grond kwamen. Het is echt verbazend hoe schaamteloos ze zijn. s' Ochtends waren ze in Lesters huis aan het rondzoeken naar foto's. Jammergenoeg voor hen zag Beth dat en het was hun beste dag niet. Daarna heb ik dan Lesters huis opgeruimt. We hebben proberen te redden wat er te redden was, maar hij zei dat hij niets wou. Het was hartbrekend om al die goeie spullen weg te gooien, vooral zijn vrouws spullen. Zij was aziatisch en had echt mooie dingen. Ze was gestorven juist voor ik hier kwam, wat het extra moeilijk maakte. Er was daar weer een camera ploeg. Ze hebben Lester geinterviewd. Ze probeerden details uit hem te halen, maar hij zei simpelweg; "Ik was daar (wijzend naar zijn huis), toen ontplofte het hier en dan was ik daar (wijzend naar ons huis)." Machtig! De fotograaf heeft dan een foto van mij genomen, terwijl ik potten en pannen uit Lesters huis haalde.

Op dat moment maakte het mij echt niet uit hoe ik eruit zag met mijn lange sokken en cowboybotten, te grote kleren, niet bij mijn kleren passende handschoenen en mijn haar naar achteren. Tegen de avond was mijn gezicht helemaal verbrand en uitgedroogt. Ook deden mijn voeten pijn en ik was supermoe. Gelukkig konden we dan bij vrienden gaan slapen, waar we een warm bad konden nemen en verwarming hadden.
Donderdag waren er superveel vrijwilligers. Het was dan ook een mooie dag: 77 graden. Ook een plus was dat we nu onze electriciteit terug hadden. De brandweer en de EMT's hadden eerst groups therapie en aangezien heel mijn gezin daar was, was ik er ook. Daarna heb ik opgeruimt in het huis dat van de kelder gevlogen was. Tegen de middag heb ik dan weer in Lesters tuin gewerkt samen met de vrijwilligers van de school. Er was ook een militaire school daar om te helpen, wat nodig was, want we hadden sterke jongens nodig. Lesters huis is dan neergekomen, behalve de badkamer zodat de kelder beschermt bleef. We hebben een foto getrokken van de brandweer leider op het toilet met zijn krant! 's Avonds waren Olive Garden en Texas Roadhouse er om eten uit te delen. Het was massa's goed; er was pulled pork en steak! Tot zover was het het rode kruis en het salvation army plus allerlei donnaties die ons eten gaven. Om eerlijk te zijn waren we de hotdogs en donuts al beu, maar niet de mars' en milkyways dat het rode kruis uitdeelde. Na het eten was er weer een vergadering van de brandweer om te zien hoe ver we waren. Ons huis was tegen dan een hotel, er bleven vrienden slapen om ons te helpen.
Vrijdagochtend was het koud en sneeuwde het! Kansas weer verandert snel! Tegen de middag was het al weer zonneschijn. 's Ochtends heb ik vooral in de tuin gewerkt. Er kwamen mensen om ons te helpen met de bomen. We hadden oorspronkelijk 10 bomen, nu staan er nog maar 2. We hadden ook een boom op het tuinhuis, geen idee waar die boom vandaan kwam. Ik mocht in zo'n machine zitten die massa's hoog gaat, waarmee ze tot aan de hoge bomen kunnen geraken. Het was massa's cool! Het was super hoog, ik kon heel het dorp zien, wat natuurlijk niet moeilijk was aangezien een groot deel plat lag. In de namiddag heb ik dan samen met Lesters familie zijn kelder opgeruimd. Thuis is de tv man gekomen en we hebben nu weer tv. We hebben nu zelfs gratis DVR, wat betekent dat je kan opnemen, pauseren, terugspoelen, ... Ik heb midden in de middag een dutje gedaan op de quad omdat ik zo moe was.
Zaterdag hebben Abbi en ik op de quad materiaal (kleren, eten, toiletgerief, ...) rondgebracht naar mensen hun huis of verblijfplaats. 's Avonds gaf de burgemeester een speech over wat er nu al gebeurd was en wat nog moest gedaan worden. Er zijn nu al 18 huizen neergehaald.
Zondag was een rust dag alhoewel we toch werkten, maar minder. Ik heb eens kunnen uitslapen, normaal gezien kon ik niet langer slapen dan 7u alhoewel ik amper geslapen had, maar vandaag sliep ik tot 10u. Ik zal blij zijn als school weer begint zodat ik kan rusten, want nu kan ik gewoon niet stilzitten. Er is ook zoveel te doen. Ik heb vooral in onze tuin gewerkt. In het brandweerstation was er een koppel met een aapje. Haar naam is Gabby en ze is een service monkey, wat super duur is: 10 000 dollar. Ze is echt superschattig, maar kan hard aan je haar trekken. Haar staart is ook tamelijk sterk. Ze droeg een pamper en een leiband. De verzekering is langsgekomen en ze waren echt vriendelijk. We hebben dan ook toegekeken hoe het huis van de overbuur neergehaalt werd.

Tornado

Dinsdag hadden we weer een van die toffe kat dissecties. Ik vind dissecties normaal gezien leuk, maar ik moet niks hebben van een dode kat met een natte vacht die uren in de wind stinkt naar alcohol en dood. s' Avonds was er dan een storm. Het begon heel licht en werd dan heviger. We waren in een storm warning en een tornado watch. De storm watchers waren uit en gaven ons updaten via de brandweerradio's. Ik was bang dat we een tornado gingen hebben, maar Jeff zei: "Ik woon hier al 44 jaar en we hebben nog nooit een tornado gehad. We zullen er nu ook geen hebben. Je moet je pas zorgen beginnen maken als ik zeg dat we naar de kelder moeten." Even later gaan de lichten voor een paar seconden uit. Nog altijd niets abnormaals. Jeff gaat gewoon naar buiten om een sigaret te roken, midden in een storm! 5 Seconden later komt hij weer binnen: "Beth, je grill is weggevolgen." en dan roept hij 'Naar de kelder'. Dat zorgde natuurlijk voor paniek bij mij en ik herinner niet zo duidelijk meer wat er dan gebeurt is. Het was alsof ik mezelf afsloot van de wereld. Al dat ik wist was dat ik naar de kelder moest. Op de weg ernaartoe horen we dan de ramen in Beth en Jeffs kamer breken. Tegen de tijd dat we in de kelder waren was de tornado al voorbij. Het duurde maar 10 seconden, 4 minuten om door het dorp te gaan. Het was toen iets na negen. De sirenes zijn nooit afgegaan en we konden niet geloven dat er echt een tornado door Harveyville was geweest. Aangezien Jeff en John brandweermannen zijn en Beth een EMT moesten ze allemaal naar het brandweerstation gaan (Abbi was er al, want ze had er les om een EMT te worden). Toen ze naar buiten gingen, zagen we niets, alles was vlak. De dondere schaduw van de kerk was er niet. De bliksem toonde ons dat er enkel puinhoop lag. De kerk was weg, het huis ervoor had geen dak meer en het huis links daarvan was open, enkel het midden stond nog. De electriciteitspalen lagen op de grond (gelukkig waren de draden dood) en overal lagen er bomen. Ik had nooit beseft hoeveel bomen Harveyville had. Toen mijn gezin naar buiten ging om naar het station te gaan en het open huis van Lester zagen, zijn ze onmiddelijk naar daar gegaan. Als bij wonder was Lester ok, hij had zelfs geen schrammetje! Terwijl hij door zijn huis en de straat was gelopen op blote voeten. Iedereen was druipende nat, want het was nog altijd stormachtig. Daarna is iedereen aan het werk gegaan op zoek naar alle inwoners. Ik ben naar mainstreet gegaan en daar heb ik Abbi gezien zodat ik wist dat ze ok was. Mainstreet was een ravage; 2 huizen zonder dak, geen idee waar een van de schuren was, een huis dat naast de kelder zat ipv erop, ...  Alles was goed zichtbaar door de lichten van de 40 ambulances en brandweerwagens. Iedereen was gekomen; Topeka, Counsil grove, St Marys, Emporia, Burlingame, Osage, ... Het was het enige licht dat we hadden die nacht. Er waren ook 3 helikopters. Die hadden we nodig voor de gewonden, gelukkig waren er dat niet veel. Een zwangere vrouw en haar 1 jaar oude baby waren tamelijk gewond en de man waarvan zijn huis verplaatst was. Het huis was op zijn benen geland. Via de radio kon ik horen hoe het ernstig was. Ze hadden dringend nood aan een paramedic, maar alles was geblokkeerd. Het duurde een paar uur voor ze hem los konden krijgen. In het ziekenhuis is hij dan zijn benen en linkerhand verloren en woensdag avond is hij doodgebloed. Het was een lange nacht. Ik had het geluk om in slaap te kunnen vallen, vele anderen konden dat niet.

Einde van het basketball seizoen

Dinsdag heb ik voor het eerst in 6 maand mijn haar laten knippen. Ik ben niet zo vo kappers en het was basketball seizoen, vandaar dat ik zo lang gewacht heb. Het was echt nodig, zelfs ik kon gespleten punten zien. De kapster was de moeder van een vriendin en zij is echt machtig. Ze is ook een van de enigste kapsters die echt doet wat je wil. Toen ik thuiskwam werd ik begroet door Bullit, onze hond. Normaal gezien kwam Rosco ook, maar nu niet. Toen ik vroeg waar hij was zei Beth dat ze hem die morgen hebben moeten laten inslapen. Hij had kanker en was opeens heel ziek geworden.
Zaterdag was er weer een basketball wedstrijd, voor nationals dit keer. Wat betekent dat enkel varsity speelt, daarom heb ik en de rest van JV geen training meer. We speelden tegen Gantalva en wonnen met een groot verschil. Zelfs de jongens wonnen, hun eerste en laatste keer dat ze gewonnen zijn.
Zondag was er een AFS quiz. De gastfamilie moest vragen beantwoorden over de gaststudent en de gaststudent moest dan het juiste antwoord geven en omgekeerd. Abbi en ik zijn gegaan. Jammergenoeg zijn we verloren met maar een puntje verschil. Als Beth er was geweest om het juiste antwoord te geven zouden we gelijk gestaan hebben, want Abbi moest antwoorden geven die de rest van de familie eigenlijk moest geven. En zij wist niet altijd precies wat dat was. Daarna zijn we naar Deena, een nicht, geweest om tickets te halen voor het circus. Haar zoon, Braydon, ging eerst meegaan, maar realiseerde dan dat hij bang was van het circus. Dus het was enkel Abbi en ik. In het circus heb ik op een olifant kunnen rijden en ik kan je verzekeren als je op een bewegende olifant zit dat zijn staart geen deugd doet. Er waren ook tijgers, kamelen en slangen. Je kon ze allemaal aanraken tegen betaling, maar na de olifant was ik blut en ze aanvaarden geen creditkaart. De show was ook heel cool, al waren er te veel clowns. De acrobaten vond ik het best, samen met de olifantenshow. Er was ook een klein meisje die een zeemeermin speelde terwijl ze in de lucht hing, massa's schattig. Jammergenoeg verkochten ze ook lichtzwaarden en zat het kind voor me er heel te tijd voor mijn gezicht mee te zwaaien. Niet ideaal.
Maandag hadden we nog een basketball wedstrijd, dit keer in Witchita wat een 2 uur lange rit is. Tof dat we erdoor vroeger uit school konden, maar minder als we daardoor maar om 1 uur thuis waren op een schoolnacht. We hebben jammergenoeg verloren, waardoor dit onze laatste wedstrijd was. Maar het was de moeite om te zien. We hebben het andere team een paar keer laten 'struikelen'.