Basket continues

Maandag had ik weer basketball training and daarna heeft Gage me naar huis gebracht. Maar hij had niet genoeg gas meer en onderweg zijn we stil gevallen. Dat is de eerste keer in mijn leven! Was ik blij dat ik mijn vest meehad. Zijn stiefbroer heeft ons dan benzine gebracht, maar dan bleek dat we niet konden vertrekken doordat de batterij plat was. Dus dan zijn Randy en Jake ons moeten komen helpen.
Dinsdag hadden we weer een we wedstrijd. Deze keer tegen Osage. Daardoor kon ik eindelijk een vriendin van me terugzien. De wedstrijden hebben we verloren en de coach was er helemaal niet mee gesteld. Ze zei dat we vanaf nu compleet andere trainingen gingen hebben en dat we harder gingen werken.
Woensdag hebben we dat allemaal gemerkt. We moesten veel lopen en ze gaf ons allemaal nieuwe oefeningen. In een van de oefeningen moesten we ballen wegslaan die naar ons gegooid werden, op de grond vallen, opstaan, achter de bal lopen, de bal vastnemen (en als we de bal niet voor het midden van het veld hadden moesten we ernaar duiken) en een lay-up maken terwijl coach ons duwde met een soort kussen. Aan die oefening heb ik een schaafwonde en een blauwe plek overgehouden. Nu voel ik me echt stoer.
Donderdag was mijn broertjes verjaardag! Jammer dat ik er niet bij kon zijn. Ik had weer een lastige training en `s avonds greys anatomy.
Vrijdag, de 13e, hadden we een home game tegen Herington. Het waren precies hollanders in hun oranje uniforms. Beide meisjes teams hebben gewonnen. JV met gemak, varsity maar net. De jongens verloren, maar ipv dat ze met 30 punten verloren zoals anders, verloren ze nu maar met 10.
Zaterdag zijn mijn gastouders naar een AMR feestje met hun vrienden gegaan, dus ik moest babysitten voor hun vriendens kinderen.
Zondag is Braydon weer langsgekomen.