De 11e augustus ben ik eindelijk vertrokken richting Amerika. Om 1uur 30 ben ik opgestaan en vertrokken richting Zaventem. Bij het afscheid heeft niemand geweend, wat me enigzins verbaasde. En toen ben ik vertrokken. Ik moest wel 3 vliegtuigen nemen die samen voor een rit van 27 uur zorgden. Eerst namen alle Belgen (Nele, Leen, Marjolein, Tibault, Karen en ik) het vliegtuig in Zaventem richting Frankfurt. Daarna namen Karen (die net als ik naar Kansas gaat) en ik samen het vliegtuig naar Houston. Op de luchthaven leerden we de andere AFS`ers (van andere landen) kennen. De AFS`ers die ook naar Kansas gaan waren Elisabeth en Tobias van Oostenrijk, Mathilde en Lisa van Noorwegen en Karen en ik. Na de vlucht (waarop we 5 uur moesten wachten) zijn we aangekomen in Wichita, waar we naar een hotel zijn gegaan (natuurlijk begeleid door AFS verantwoordelijken). Tegen de tijd dat we daar waren was het al 23 uur en het beste was dat de mensen met wie ik een kamer deelde al sliepen en niet opendeden, dus moest ik nog op zoek naar een andere kamer. Maar ik leef nog! Er is geen enkel vliegtuig waarop ik zat neergestort!
niemand geweend? dan vertellen ze dat hier wel anders.
BeantwoordenVerwijderenalle hoppelijk amuseer je je.
super dikke zoen van ons en 1 extra van stef!!!
laat rap nog een keer iets weten
Hey Emma,
BeantwoordenVerwijderenIk hoorde al van meter dat je goed vertrokken bent. Benieuwd of je ondertussen je gastgezin al persoonlijk ontmoet hebt, en hoe het klikt. Ik hoop dat je langverwachte droom nu eindelijk uitkomt en dat je heel wat opsteekt van wat je de komende maanden meemaakt. Ik blijf je avonturen nieuwsgierig volgen ...